یه تاکسی راهی سوار شدم که راننده اش به همون خوبی بود که می تونین تصور کنین به همون باحالی گاز می داد و فرمون رو می چرخوند که رستم افسار رخش رو....بله آقای راننده از بس گاز داد به رخش بی زبون سیم گازش برید حالا وسط اتوبان با چهار تا مسافر(آخه پيشرفته شديم ديگه نمیشه جلو دونفر نشوند، با يه کمربند پلاستیکی که به هيچ جا وصل نيست! مسافرا رو به اين بهونه می شه بيشتر سرکيسه کرد) بله با رخشی که نمی تازه و مسافرايي که ممکنه هر آن پياده شن چيکار بايد کرد؟ آهان مغز متفکر هموطن مبتکر کار کرد یه تکه طناب رخت که از چند جاش گره خورده رو به گاز وصل کرد مهم نیست طناب کمی کوتاهه یه کم از پنجره به بیرون خم می شیم فوقش! گور بابای آيينه ها ما که دس فرمونمون بیسته.......
و جالب اینجاس کل اين شامورتی در پنج قدمی يک سروان پلیس که وظیفه اش فکر کنم!!! کنترل ترافیک و موارد مرتبط با اون بود صورت گرفت. صورت سنگی جناب سروان لحظه ای در برابر این عملیات کم نظیر تحت تاثیر قرار نگرفت و ما همچنان در رخش ادامه حرکت دادیم

.....اگر حذف شویم تکلیف مان معلوم است، یا دائی مقصر است یا میرزاپور یا برانکو یا مهدوی کیا یا کریمی یا سایر بازیکنان و مربیان، اما اگر پیروز شویم عامل این پیروزی اول مقامات هستند و دعاهايشان و رئیس فدراسیون و سربازان گمنام و خوشنام و بدنام اسلام و ملت شهیدپرور و نهایتا در صورت پیروزی تنها کسی که اثر ندارد، تیم ملی است. به همین دلیل اگر حذف شویم دردش کمتر است، اگرچه حالش بیشتر است.