بازهم جنگل و سبزی درختان.....سری هست در این زیبايي
نمی دانم ولی مه صبحگاهی که در میان جنگل می نشیند و تو از میان شراره های نور به سبزی و خاکستری درختان نگاه می کنی....
بهشت همینجاست هرقدر که از دنیای آدمها دور تر می شوم دلم بیشتر جنگل و سکوت و آرامشش را می خواهد. روشن کردن آتش کوچکی و اندکی چای .....آرام گپ زدن با دوستان و گوش کردن به ندای طبیعت :)